W artykule: krótko czym jest dysleksja, termin dzieci zagrożonych dysleksją, dwu, trzy i czterolatek zagrożony dysleksją - objawy, ogólnie o problemach szkolnych dyslektyka, skutki późnej diagnozy.
Dysleksja to nie tylko, i tutaj pewnie wielu z Was zaskoczę, problemy w czytaniu i pisaniu. Jest masa dzieci świetnie czytających, które są dyslektyczne. Dysleksja to zaburzenie o charakterze neurobiologicznym (tyle z trudnych słów), lewa półkula mózgu, która mocno odpowiada za rozwój m. in. naszego języka, ma obniżoną aktywność (stąd tak ważna jest stymulacja tej półkuli już od wczesnych lat życia, nie tylko po to by ustrzec się dysleksji, ale o tym innym razem).
Obecnie dysleksja stwierdzana jest u dzieci w trzeciej klasie szkoły podstawowej - to zdecydowanie za późno! Dlatego wychodząc na przeciw tak późnej diagnozie spotkać można termin "zagrożenie dysleksją". Dzieci u których istnieje podejrzenie lub ryzyko występowania zaburzenia można objąć odpowiednio wcześnie terapią oraz stymulacją mózgu, a dokładniej lewej półkuli, m. in. wczesna nauka czytania doskonale sprawdza się w metodzie zapobiegania dysleksji. Nie należy czekać do ustawowo przyjętego terminu diagnozowania, problemy związane z dysleksją są problemami rozwojowymi, czekając do tego momentu pozwalamy na utrwalenie niewłaściwych nawyków w procesie uczenia się, które będą towarzyszyły dzieciom przez cały czas nauki szkolnej, a potem i w dalszym życiu. Nieznajomość tematu i brak świadomości osób dorosłych mogą spowodować trudności w zrozumieniu zachowań dziecka oraz jego nieporadności w nauce, a tym samym przyczynić się do kreowania niewłaściwej oceny oraz odbioru dziecka przez społeczeństwo.
Jakie dzieci mogą być zagrożone dysleksją?
W telegraficznym skrócie: szczególnie chłopcy, urodzeni przedwcześnie, których ojcowie cierpią na to zaburzenie, u których w rodzinie są osoby leworęczne, którzy cierpią równocześnie na zaburzenie sprzężone np. niedosłuch.
Oczywiście nie jest tak, że wszystkie wymienione wyżej składowe występują u każdego dyslektyka, i że każdy wcześniak, w szczególności chłopiec, będzie dyslektykiem. Badania neurobiologiczne wskazują, że istnieje taka zależność w analizowanych przypadkach i podczas diagnozy i identyfikacji zaburzenia należy brać te czynniki pod uwagę.
DWULATEK ZAGROŻONY DYSLEKSJĄ:
- nie łączy w wypowiedziach dwóch wyrazów,
- woli biegać niż oglądać obrazki,
- woli przewracać kartki książki niż słuchać czytanego tekstu.
TRZYLATEK ZAGROŻONY DYSLEKSJĄ:
- nie buduje rozbudowanych zdań,
- nie potrafi narysować koła,
- nie chce się sam ubierać,
- nie chce jeździć na rowerku,
- ma trudności z posługiwaniem się łyżką,
- niechętnie słucha czytanych bajek,
- nie potrafi opowiedzieć co robił w przedszkolu, u babci,
- nie poświęca jednej aktywności więcej niż 5 minut,
- zwraca uwagę na teksty reklam, a nie na to co mówią dorośli,
- nie potrafi samodzielmnie zorganizować sobie zabawy,
- jest oburęczny.
CZTEROLATEK ZAGROŻONY DYSLEKSJĄ:
- niechętnie rysuje,
- nie potrafi odrysować kształtu krzyża i kwadratu,
- woli bawić się w piaskownicy, niechętnie jeździ na rowerku,
- lubi tańczyć i śpiewać, ale ma trudności z naśladownictwem sekwencji ruchów,
- woli słuchać opowiedań niż czytaych książek.
Co może świadczyć o występowaniu zaburzenia u progu nauki:
przestawianie sylab w wyrazach, czytanie od prawej do lewej strony,
zaburzenie porządku słów, słaba stylistyka zdań,
problem z porządkowaniem informacji, dziecko nie potrafi opowiedzieć co robiło w przedszkolu, nie ułoży planu dnia,
cyfry, litery oraz wszelakie symbole postrzega całościowo, nie widzi detali, trudności z różnicowaniem kształtów podobnych liter, stąd "b" dla dyslektyka może okazać się, że to "d" "M" jako "W", cyfra 5 zamieni się w cyfrę 2,
u dzieci mających styczność z nutami okaże się, że czytają je od strony prawej,
obniżona sprawość motoryczna - brak precyzyjnych ruchów, nieporadność, nadaktywność ruchowa,
problem organizacyjny, trudności z uporządkowaniem działań,co najpierw, później,na koniec.
Skutki późnej diagnozy:
- utrwalenie błędnych technik nauki,
- fobie szkolne,
- utrata motywacji,
- a w rezultacie:
- pozorne lenistwo (niechęć do wykonywania czynności sekwencyjnych),
- brak samodzielności,
- postawy buntownicze, agresywne.
Obserwując swoje dzieci podczas codziennych czynności, znając ich "kartotekę" możecie sami wysnuć już pierwsze wnioski i zacząć stymulację lewopółkulową, jeśli potrzebujecie wskazówek niebawem na blogu pojawią się przykładowe ćwiczenia dla dzieci, które są zagrożone dysleksją.
Komentarze
Prześlij komentarz