W artykule: o czym świadczy pierwszy uśmiech dziecka, widzenie peryferyjne jako ważna umiejętność w rozwoju dziecka, preferencje kolorów niemowlaka, ćwiczenia stymulujące uśmiech oraz postrzeganie wzrokowe.
I jest! Pierwszy, świadomy uśmiech dziecka. Około trzeciego miesiąca życia pojawia się wymiana uśmiechów między dzieckiem, a opiekunem, wtedy to właśnie zaczyna budować się wspólnota komunikacyjna. Te wspólnie wymieniane uśmieszki stymulują dziecko do powtarzania, a jest to działanie podstawowe jeśli chodzi o proces uczenia się. Trzymiesięczne niemowlę chętnie obserwuje twarz dorosłego i to, co na niej się maluje (a najlepiej gdy mama ma mocno czerwone usta i szeroko się uśmiecha, wówczas proces stymulacji jest najintensywniejszy, bowiem trzymiesięczne niemowlęta preferują szczególnie kolor czerwony).
Pod koniec trzeciego miesiąca pojawia się wiele nowych umiejętności związanych ze spostrzeganiem wzrokowym, a to za sprawą kształtowania się widzenia peryferyjnego. Widzenie peryferyjne to widzenie obrazów, które znajdują się poza obszarem, na który patrzy dziecko. Ten rozwój funkcji percepcyjnej pozwala na śledzenie obrazu znikającego z pola widzenia, niemowlę odwraca głowę za osobą lub przedmiotem. Umiejętność ta pozwala na aktywne zdobywanie informacji o świecie, przygotowuje dziecko do kolejnego etapu rozwoju, czyli do zabawy manipulacyjnej. Opiekunowie powinni zadbać, by w najbliższym otoczeniu dziecka znajdowały się przedmioty w konfiguracjach kolorystycznych, na które szczególnie reaguje niemowlak tj. kolor czerwony, żółty i czarny.
Jak stymulować te funkcje u trzymiesięcznego dziecka?
Reagowanie uśmiechem na uśmiech:
opiekun pochyla się nad twarzą dziecka, mamusie mogą pomalować swoje usta na kolor czerwony, naprzemiennie uśmiecha się i formuje usta w tzw. dzióbek,
opiekun kładzie rękę na piersi dziecka, uśmiecha się i kiwa głową.
Śledzenie obrazu:
opiekun pochyla się nad twarzą dziecka, zaczyna śpiewać piosenkę uśmiechając się przy tym, powoli znika z pola widzenia dziecka,
opiekun przygotowuje karton formatu A4 z narysowaną żółto-czarną szachownicą (około 8 na 12 pól) i powoli przesuwa ten karton, by
znikł z pola widzenia dziecka, opcjonalnie zamiast szachownicy można narysować żółto-czarną spiralę.
Na podstawie: Wczesna interwencje terapeutyczna, J. Cieszyńska, M. Korendo, str. 75-77.
Komentarze
Prześlij komentarz